Przygotowania do wyjazdu

Juz za kilka dni lecimy do Polski! Zapowiada sie wyprawa stulecia, a juz na pewno dni wylotow beda nie lada wyczynem. Mama od kilku dni sporzadza liste rzeczy ktore trzeba zabrac i o ktorych zapomniec nie wolno. Juz za chwile Tata zniesie walizki ze strychu i powoli zacznie sie pakowanie. Wylot w niedziele w poludnie. Do tego czasu musimy jeszcze sie udac na rodzinne zakupy, a co najwazniejsze zamowic duza taksowke z fotelikiem. W planach jest rowniez zabranie mlodego do fryzjera i posprzatanie domu. Planow i obowiazkow duzo, czasu coraz mniej. Oczywiscie najwieksza ekscytacje z powodu wyjazdu okazuja dziadkowie, w koncu to nasz pierwszy wyjazd w czworke. Oni rowniez sie szykuja na przyjecie wnukow i strasznie sie ciesza z tego powodu. Chyba jeszcze nie wiedza co ich czeka :)

Wyjazd wyjazdem ale nie wolno zapomniec o ostatnich wydarzeniach. Sarenka w koncu zaczela poprawnie jesc, juz prawie w ogole nie pluje jedzeniem. Malo tego, zaczela tez porzadnie raczkowac i stawac sama na nozki! Jej ulubione miejsce to schowek pod biurkiem tatusia, swiatelko na listwie z kontaktami i kable. Eryczek z kolei zaczal sie bardziej koncentrowac na tym co robi. Potrafi juz na przyklad spedzic z Mama 15 minut na rysowaniu obrazkow. Srednio co drugi obrazek to Koko. 'Nauczyl' sie rowniez zasady przynaleznosci - wszystko co rozowe nalezy do Sarenki. Nawet jedna z jego kredek czy grzybek w ksiazce.

Tydzien temu mialo rowniez miejsce wydarzenie ktore troszke wstrzasnelo nasza kuchnia. Tata znalazl w szafce w kuchni na najwyzszej polce w kat wcisnieta puszke mleka skondensowanego. Zjedlibysmy snickersa - pomyslala Mama. No to puszka do garnka hyc i na ogien. 3 godziny gotowania, nie ma co w kuchni siedziec, wszyscy poszlismy do pokoju - Tata do komputera, Eryczek na bajki a Mama z Sarenka na zabawki. Minelo pol godziny i Mama zabrala Sare na gore do spania. Sarenka prawie zasnela, Mama tez, gdy wtem ta bloga cisze przerwalo wielkie i glosne BUUUM! Moment nas rozbudzilo, serce mocniej zabilo, Mama sobie mysli 'jak nic cos pierdyklo'. Tata zerwal sie od komputera i po chwili slychac jak wola zrozpaczonym glosem 'Anka cos ty zrobila!!!'. 'Cholera' mysle sobie, 'przeciez nawet mnie na dole nie bylo, co zlego to nie ja'. Mama czym predzej wygramolila sie z lozka wraz z Sarenka i zeszla na dol do kuchni. I tak stoi Mama na srodku kuchni i smiechu opanowac nie moze. Cala kuchnia w karmelu, okap wygiety z poszarpanymi filtrami, dziura w suficie, wszedzie pelno szkla rozsypanego po szafkach i podlodze (klania sie pokrywka pyrexa), puszka bez dna lezaca na kuchni obok powyrywanych palnikow, a garnek czarny i spalony. Ochota na snickersa znikla jak reka odjal.

A Eryczek znowu wolal 'Buba' i tylko reka pokazywal gdzie sprzatac trzeba.

 

Busy, busy, busy...

Minelo poltora miesiaca od ostatniego posta, zupelnie jakby nic sie nie dzialo a tu wrecz przeciwnie. Zajec jest tyle ze az Mama nie wie gdzie rece wlozyc. Eryczek rozrabia, skleca pierwsze zdania oczywiscie w swoim jezyku, Sara raczkuje i zaczyna jesc stale jedzonko, Tata pracuje a Mama probuje ogarniac caly ten bajzel kazdego dnia. Mama wrocila tez do cwiczen 4-5 razy w tygodniu, czasem nawet poznym wieczorem (22-23) a potem pada na pysk tak ze czasem nie wie gdzie jest sufit a gdzie podloga. Na szczescie Mama odzyskala motywacje, jest sila, jest moc, i co najwazniejsze, sa efekty!

W naszym domu zagoscila rowniez telewizja a wraz z nia bajki, czasem od rana do wieczora. I tak jak do tej pory ulubiona pozycja Eryczka byly Auta i ekipa Zygzag-Zlomek tak teraz na pierwszym miejscu jest Strazak Sam. Nagle Eryczek zauwazyl ze na jego kubeczku jest ijo-ijo-ijo, tzn. woz strazacki (kiedys mu kupilismy zestaw talerzyk + kubeczek z motywem Strazak Sam ale chyba jedynym powodem dla ktorego go lubil byl kolor czerwony). Talerzyk ze Strazakiem tez zaczal sie cieszyc powodzeniem. Eryczkowi tak bardzo sie ta bajka spodobala ze ma juz nawet komplet poscieli ze swoim idolem. Gdy kladl sie w niej spac pierwszy raz powiedzial "Papa ka" czyli papa kask i pomachal do calej ekipy strazackiej. Teraz nawet misio do spania juz nie jest potrzebny. Ostatnio misio spedzil 3 dni na rowerku w kuchni a Eryczek nawet sie o niego nie upomnial. W koncu Strazak Sam dzielnie spelnia swoje zadanie.

Jak juz wspomnialam wczesniej Sara zaliczyla swoj debiut w kuchni, na szczescie nie pod wzgledem gotowania. Nasza gwiazdka calkiem ladnie juz sobie radzi w foteliku. Jak na razie sprobowala slodkich ziemniakow, banana, marchewki, biszkoptow i soku jablkowego. Banan i biszkopty zdecydowanie wygrywaja. Sara coraz lepiej radzi sobie z jedzeniem z lyzeczki i polykaniem jedzonka. Pomyslec ze Mama juz zdazyla zapomniec jak te poczatki jedzenia wygladaja. Nawet Eryczek odpowiednio to skomentowal: "Buba". Buba, buba, i jeszcze raz buba. Lyzeczka owszem laduje w buzi, gorzej z jej zawartoscia. Karmienie przypomina raczej konkurs czy Mama zdazy zlapac to co Sarenka wypluje. Srednio polowa jest zjedzona, drugie pol mozna znalezc doslownie wszedzie. Na szczescie Mama ma dzielnego pomocnika. Eryczek przystawia drugie krzeslo i siada obok Mamy. W koncu takie wazne wydarzenie nie moze go ominac, a juz na pewno nie moze go ominac okazja do podjadania (co druga-co trzecia lyzeczka dla Eryczka). Jakby tak ktos obcy z boku na to patrzyl to by stwierdzil ze dziecku jesc nie daja.

I tak sobie zyjemy z dnia na dzien. Czasem mam ochote usiasc na podlodze, rozlozyc rece i powiedziec 'pier...ole nie robie', czasem mam ochote sie rozplakac bo smutno tak samemu w czterech scianach z dala od wszystkich... ech. Na poprawe humoru fotorelacja z ostatnich kilku tygodni. Serce rosnie razem z maluchami.

Oczywiscie najlepsze Mama zostawila na koniec. Oto jak Eryczek chodzi spac: